mánudagur, janúar 24, 2005 :::
 
Hæ,
Þá er ég upprisin eins og fleiri góðir menn, t. d. Lazarus, Jesús Kristur og Hjálmar dómkirkjuprestur, ég er búin að ná jafnvægi - vonandi, hef tekið gleði mína að nýju og hafið störf hjá óskabarnabarni þjóðarinnar af fullum þunga eftir langvarandi veikindi. Margir samstarfsmanna minna hafa gert sér ferð að skrifborði mínu til að spyrja mig um heilufarið, sem þeir héldu allir að væri óbrigðult og stöðugt. En svo bregðast krosstré sem önnur tré eða önnur herðatré eins og kelling nokkur sagði samkvæmt Íslenskri fyndni.
Ég eyddi morgninum í að fara gegnum tölvupóstinn minn, þar sem kenndi ýmissa grasa, alls konar fyrirskipanir og beiðnir, sem allar voru á þá lund að auka mér störf og fyrirhöfn. Ein ljósglæta lýsti gegnum hremmingarnar - bréf frá Ericu nokkurri Smith, sem liggur á banasæng einhvers staðar í heiminum. Hún arfleiðir mig, rétt si svona, að dágóðri summu, 5.500.000 dollurum, sem hún erfði eftir eiginmann sinn. Hún segir að Guð hafi bent henni á mig sem verðugan erfingja og hún vill alls ekki að peningarnir, sem maðurinn hennar vann sér inn í sveita síns andlitis, renni til ættingja hennar, sem allir upp til hópa koma til með að nota arfinn í óguðlegum tilgangi, sem hún skilgreinir ekki frekar. Hún virðist ekki hafa miklar áhyggjur af því umfangsmikla neyslu- og eyðslusamfélagi, sem ríkir hér á landi og kærir sig kolllótta þótt sparifé látins eiginmanns hennar fari að hringsóla í þeim darraðardansi - kannske hann sé ekki óguðlegur? Hún er búin að hafa samband við lögfræðing sinn, Simon William, og láta hann vita af þessum gerningi, svo að ég þarf ekkert að gera nema hafa samband við hann og hirða arfinn, en auðvitað ekki fyrr en Erica hin gjafmilda verður búin að kveðja þessa jarðvist.
Arfurinn frá Ericu er alveg að rokka ferlega nice.
Kveðja,
Bekka


::: posted by Bergthora at 4:46 e.h.