laugardagur, febrúar 21, 2009 :::
 
Hæ,
Ég sá á forsíðu Fréttablaðsins að HHG ætti skrif á síðu 18 í blaði gærdagsins þess efnis að Jóhanna Sigurðardóttir hefði verið ráðherra í hálft annað ár áður en bankarnir hrundu og hefði því borið fulla stjórnmálaábyrgð á því að bankarnir hrundu. Ekki nennti ég að fletta upp á blaðsíðu 18 til lesa ræpuna úr Hannesi, fannst þetta enda nægur skammtur frá honum í bili og það í góðu bili. Það er alveg ljómandi gott að fá að vita hvar ábyrgðin liggur og hverjir bera hana, en skyldi greinarhöfundur hafa munað eftir því að hann er sjálfur í stjórn Seðlabanka Íslands og hlýtur þar með að bera sjálfur sinn hluta af ábyrgðinni. Sami pistlahöfundur átti fyrir nokkru ekki orð yfir þá snilld að verðleggja fiskinn í sjónum, sem hefði synt og svamlað gersamlega verðlaus út um allar trissur en varð skyndilega að dýrmætum kvóta sem hægt var að veðsetja og braska með frjálst og óháð. Það sýnir sig hverju sú ráðstöfun hefur skilað okkur.
Það virðist sem sjálfstæðismenn telji sig eiga allt heila klabbið skuldlaust og enginn megi þar nálægt koma. Taugaveiklunin er alger þegar þeir hafa misst stjórnartaumana úr höndum sér og þeir virðast ekki átta sig á því að völdin eiga og mega ekki vera of lengi í höndum sama aðila. Einhverjir úr þeim flokki voru að æsa sig út af því á Alþingi að nú væri að verða til Seðlabanki Jóhönnu Sigurðardóttur í stað Seðlabanka Íslands, sem látið var í veðri vaka að hefði eign verið allra landsmanna. Ég hef að vísu lengi hallast að því að Seðlabankinn tilheyrði einum flokki fremur en landinu í heild. Ég sé því ekkert athugavert við að skipt sé um stjórn þar innandyra og að Jóhanna Sigurðardóttir taki þessa stofnun undir sína stjórn og lagi til þar innanhúss. Ég treysti henni bara þokkalega til þess um fram marga aðra.
Kveðja,
Bekka

::: posted by Bergthora at 2:05 e.h.

fimmtudagur, febrúar 19, 2009 :::
 
Hæ,
Ég var á árshátíð kanínubúsins um daginn og veislustjórar voru engir aðrir en Jói og Simmi.
Mér fannst ég búin að fara í gegnum húmorinn hjá þeim býsna oft gegnum tíðina. Ég ólst upp með fjórum systkinum, eignaðist fjögur börn, á níu barnabörn og er þar af leiðandi búin að fara margsinnis gegnum kúk-, piss-, tippa- og prumpstigið. Mér fannst alveg óþarfi að fara eina ferð enn í gegnum það með veislustjórunum á árshátíðinni, þar sem ég er löngu vaxin upp úr því. En sumir karlmenn virðast ekki þroskast af þessu stigi.
Kveðja,
Bekka

::: posted by Bergthora at 4:47 e.h.